Ορισμός του Αυστρο-Πρωσικού πολέμου

Αν και ξεκινά αποκαλύπτοντας το τέλος του διαγωνισμού (το οποίο, με λογική, είναι γνωστό από όλους), η ήττα της Αυστρίας προκάλεσε τη χώρα να στραφεί προς την Βαλκανική αυτοκρατορία, εγκαταλείποντας την ιδέα της γερμανικής ενοποίησης υπό την ηγεσία του, η οποία άφησε την Πρωσία ελεύθερη να πάρει τα ηνία της γερμανικής ενοποίησης και, σύμφωνα με Μερικοί ιστορικοί, επίσης στον μεγάλο μιλιταρισμό της γερμανικής κοινωνίας που θα υποφέρουν η Ευρώπη και ο κόσμος μέχρι τον Δεύτερο Πόλεμο Κόσμος.

Ο Αυστρο-Πρωσικός πόλεμος ήταν μια στρατιωτική σύγκρουση που πραγματοποιήθηκε μεταξύ 14 Ιουνίου και 23 Αυγούστου 1866 μεταξύ δύο γερμανικών συνασπισμών: ο ένας με επικεφαλής την Αυστρία και ο άλλος από την Πρωσία.

Αυτός ο διαγωνισμός πρέπει να βρίσκεται στο πλαίσιο της μακράς διαδικασίας γερμανικής ενοποίησης. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, η γερμανική χώρα ήταν ένα κατακερματισμένο μωσαϊκό μικρών εθνών που είχαν το κοινό Γλώσσα και πολιτισμό, αλλά ότι πολιτικά θα μπορούσαν να ανταγωνιστούν ή να καταλήξουν σε συμφωνίες, σύμφωνα με την ευκολία των ηγετών τους.

Αυτό το πανόραμα ήταν ο ζωμός του Πολιτισμός κατάλληλο για ξένες δυνάμεις, όπως η Γαλλία, για να σπρώχνουν τις μύτες τους στην περιοχή, μαζί με το Η κοινή γλώσσα και ο πολιτισμός δημιούργησαν κινήματα ευνοϊκά για μια γερμανική ενότητα και πολιτικά.

Μετά τους Ναπολεόντειους πολέμους, δύο από αυτές τις νικηφόρες χώρες σύγκρουση άρχισαν να ανταγωνίζονται για τον έλεγχο της διαδικασίας επανένωσης της Γερμανίας: Αυστρία και Πρωσία.

Και οι δύο χώρες είχαν πολεμήσει μαζί στον πόλεμο των δουκάτων εναντίον της Δανίας, αλλά η αντιπαράθεση ήταν επικείμενη, καθώς τα συμφέροντά τους για τη Γερμανική Συνομοσπονδία συγκρούστηκαν ασταμάτητα.

Εν αναμονή της μελλοντικής αντιπαράθεσης, ο Πρώσος καγκελάριος Otto von Bismarck (φιγούρα μεγάλου οράματος πολιτική) πλησίασε τη Γαλλία του Ναπολέοντα ΙΙΙ, τον ιστορικό εχθρό της Αυστρίας, για να διασφαλίσει ότι θα κρατήσει σταθερά τον περιθώριο, και η Ιταλία που ενώθηκε επίσης και με την οποία η Πρωσία μοιράστηκε εχθρότητα ως προς Η Αυστρία (η τελευταία χώρα είχε το Βένετο και τη Δαλματική ακτή, για την οποία οι Ιταλοί ισχυρίστηκαν ως του).

Ο Ναπολέων Β 'ελπίζει ότι τόσο η Πρωσία όσο και η Αυστρία θα αναδυθούν αποδυναμωμένα από τον πόλεμο, ενισχύοντας την επιρροή τους στη γερμανική σφαίρα. Από την πλευρά του, ο Μπίσμαρκ πέτυχε επίσης την ουδετερότητα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας.

Για να προκαλέσει πόλεμο, η Πρωσία έσπασε σκόπιμα την αυστριακή διοίκηση του Δουκάτου του Χολστάιν.

ο κυβέρνηση Ο Αυστριακός παραπονέθηκε στη Διατροφή της Φρανκφούρτης, στην οποία πολλά γερμανικά κράτη υποστήριξαν τον αυστριακό ισχυρισμό, πριν από την ακινησία των Πρωσών. Ο πόλεμος εξυπηρετήθηκε.

Η Αυστρία κήρυξε πόλεμο στην Πρωσία στις 14 Ιουνίου 1866.

Η πρωσική στρατιωτική ικανότητα ήταν ανώτερη, καθώς η χώρα στρατιωτικοποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό, την ίδια στιγμή σε αντίθεση με την Αυστρία, μια χώρα με ισχυρό στρατό αλλά όχι τόσο στρατιωτικοποιημένη όσο Πρωσία.

Η Πρωσία ήταν η πρώτη που χτύπησε, επιτέθηκε και εισέβαλε στα γειτονικά κράτη στο βόρειο τμήμα της Αυστρίας, συμμάχησε με τις τελευταίες, κάτι στο οποίο οι Αυστριακοί δεν μπορούσαν να αντιδράσουν.

Το Ανόβερο, το μόνο συμμαχικό κράτος της Αυστρίας στη βόρεια Γερμανία, γρήγορα ηττήθηκε από την Πρωσία, η οποία επέτρεψε στον τελευταίο να μετακινήσει τα περισσότερα στρατεύματα νότια για να επικοινωνήσει απευθείας με το Αυστριακοί.

Εν τω μεταξύ, και ως αποτέλεσμα της συμμαχίας, οι Ιταλοί μπήκαν επίσης στη μάχη επιτίθενται στα αυστριακά υπάρχοντα στο Βένετο.

Αν και η ιταλική επίθεση θα είχε μικρό αντίκτυπο, θα διασκεδάζαμε έναν μεγάλο αριθμό αυστριακών στρατευμάτων και, Τελικά, θα συνέβαλλε στην τελική νίκη της Πρωσίας, ανοίγοντας επίσης το δρόμο για την Ιταλία ο ενσωμάτωση στο βασίλειό του από μέρος των αυστριακών εδαφών του Βένετο, αν και όχι όλων των επεκτάσεων που προσπάθησε ο Γκαριμπάλντι.

Εν τω μεταξύ, στο βορρά και πριν η Αυστρία μπορούσε να κινητοποιήσει όλα τα στρατεύματά της, στα τέλη Ιουνίου οι Πρώσες δυνάμεις εξόντωσαν ουσιαστικά τη Βαυαρία (σύμμαχος με τους Αυστριακούς) και εισήλθαν στην Αυστρία. Η τελική αντιπαράθεση πλησίαζε.

Η Sadowa ήταν η αποφασιστική μάχη της αντιπαράθεσης, η Αυστριακή Waterloo που σφράγισε τη μοίρα του πολέμου υπέρ της Πρωσίας.

Περίπου 140.000 Αυστριακοί στρατιώτες και περίπου 115.000 Πρώσοι και Σάξονες (σύμμαχοι των Πρώσων) αναπτύχθηκαν στο πεδίο της μάχης της Sadowa (σημερινός Χράντεκ Κράλοβ, Τσεχία).

Σε αυτήν την αντιπαράθεση υπήρχαν τακτικά λάθη εκ μέρους και των δύο πλευρών, αλλά στο τέλος οι Πρώσοι είχαν μεγαλύτερη επιτυχία ο καιρός να υποχωρήσει και να αντεπιτεθεί, έτσι ώστε μπροστά στην αυστριακή απόσυρση κατέληξαν να είναι αφέντες και άρχοντες του τομέα της μάχη.

Μία από τις συνέπειες ήταν ότι οι αυστριακές απώλειες ήταν πολύ υψηλότερες από τους Πρώσους, αφήνοντας τον αυστριακό στρατό να αποδεκατιστεί σοβαρά. Όσον αφορά τη Sadowa, από την πλευρά της Αυστρίας είχε νόημα μόνο η ακραία αντίσταση, ξεχνώντας σχεδόν κάθε πιθανότητα επίθεσης.

Η Πρωσία αφέθηκε ελεύθερη να περιπλανηθεί στα αυστριακά εδάφη και εξακολουθούσε να ελπίζει να λάβει ενισχύσεις από τον Βορρά.

Όλες αυτές οι συνθήκες οδήγησαν την Αυστρία να αναζητήσει λύση με διαπραγμάτευση.

Μόλις υπογράφηκε η ανακωχή, η Ιταλία έπαυσε επίσης τις εχθροπραξίες εναντίον της Αυστρίας, καθώς με τον στρατό της μειώθηκε σημαντικά από την πολεμική προσπάθεια και μετά έχοντας υποστεί αρκετές ήττες, οι Ιταλοί στρατηγοί δεν είδαν την ικανότητα να διατηρήσουν τον πόλεμο εναντίον του αυστριακού εχθρού με τρόπο ευνοϊκό για τους όπλα.

Τα εδάφη που αξιώθηκαν από την Ιταλία παραδόθηκαν σε αυτήν από τους Αυστριακούς μέσω της συνθήκης του ειρήνη οριστική, εκπληρώνοντας έτσι την Πρωσία την υπόσχεσή της να υποστηρίξει την ενσωμάτωση του Βένετο στη χώρα.

Η Γερμανική Συνομοσπονδία διαλύθηκε επίσης και δημιουργήθηκε μια νέα οντότητα, η Βόρεια Γερμανική Συνομοσπονδία, υπό την ηγεσία της Πρωσίας, η οποία συνέχισε να οδηγεί τη γερμανική ενοποιητική προσπάθεια.

Αντιμέτωποι με αυτήν την εξουσία, παρέμεινε μόνο η Γαλλία, την οποία η Πρωσία θα νικήσει το 1870.

Αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία ...

Ζητήματα στον Αυστρο-Πρωσικό πόλεμο