Έννοια στον ορισμό ABC

Σε γενικούς όρους, από τη λυρική θα προσδιορίζεται σε οτιδήποτε σχετίζεται με το λυρικό ή το ποίηση δικό του τραγούδι στο οποίο κυριαρχεί και επισημαίνει το συναισθήματα Γ συναισθήματα από τον συγγραφέα.

Αλλά επίσης, από λυρικά, ο γένος λογοτεχνική στην οποία τα έργα, γενικά δομημένα σε στίχο, που αντιστοιχούν και ανήκουν εκφράζουν κυρίως τα συναισθήματα του συγγραφέα και στοχεύουν στην αφύπνιση του ακροατή ή του αναγνώστη ανάλογα συναισθήματα. Όλα τα συναισθήματα ή τα συναισθήματα που εκφράζει ο συγγραφέας θα περιστρέφονται γύρω από ένα αντικείμενο της αγάπης και της εκτίμησής του, το οποίο αποδεικνύεται η μεγαλύτερη πηγή έμπνευσης..

Έχει λάβει το όνομα του στίχου γιατί στην αρχαία Ελλάδα αυτό το είδος τραγουδούσε και το μουσικό όργανο μέσω του οποίου το ΜΟΥΣΙΚΗ Ονομάστηκε Λίρα και μετά το όνομά του ήρθε από εκεί.

Η παραδοσιακή μορφή που αποκτά αυτός ο τύπος είναι ο στίχος που τραγουδάται στο πρώτο άτομο, το ρήμα τέντες, το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον τείνουν να συγχέονται και του, όπως είπαμε, τα βαθύτερα συναισθήματα, συναισθήματα, διαθέσεις, καταστάσεις αγάπης, μεταξύ άλλων προσωπικών ζητημάτων, που συνδέονται στενά με επηρεάζονται.

Αυτό το είδος δεν έχει το δικό του μετρητή ή ρυθμό, αλλά ο ποιητής θα χρησιμοποιήσει αυτά που φαίνονται πιο κατάλληλα για να εκφράσει καλύτερα τα συναισθήματά του.

Περιλαμβάνει την ode, το τραγούδι, τη μπαλάντα, την elegy, το sonnet και όλα αυτά τα κομμάτια θέατρο που προορίζονται να τραγουδηθούν, όπως όπερες και λυρικά δράματα.

Μεταξύ των συστατικών της λυρικής γλώσσας, ξεχωρίζουν τα ακόλουθα: λυρική ομιλητής (αυτός που εκφράζει όλα τα συναισθήματα στο ποίημα για ένα αντικείμενο), το λυρικό αντικείμενο (Είναι η οντότητα που ξυπνά τα συναισθήματα του ποιητή), ο λόγος λυρικός (το αντικείμενο της λυρικής εργασίας) και ο στάση λυρικός (ο τρόπος με τον οποίο ο ομιλητής συσχετίζει τα συναισθήματά του και μπορεί να συμβεί με τρεις τρόπους: ευφημιστικά, αποφορικά και παθητικά).